Paraíso tranquilo

Bueno, a piques de rematar as miñas vacacións. Sigo en Raxó. Hoxe, día chuvioso e típico do final do verán ou principios do outono. En poucos días comenza a cotidianeidade do traballo, que en certo modo boto de menos, sobre todo cando non hai sol, a xente comenza a retornar das vacacións e vamos quedando os de sempre e algúns mais..
Penso que é o momento ideal para coñecer o Raxó mais auténtico. Non digo que o do verán non o sexa pero para os que coñecen o Raxó estival, deberían vir no outono ou no inverno para ver como é o pobo no día a día, sen terrazas, con chuvia e vento e a tranquilidade dunha vila mariñeira.
Estades convidados.

Vacacións no paraíso

Pasado o ecuador do verán, Raxó está mais tranquilo, moitos veraneantes xa se foron pero segue o sol, e a calor non é tan abafante como en semanas anteriores, e siguen as vacacións. Ainda quedan inauguracións de locais. Mañá abre " LA TELE", a ver que nos depara.
Raxó, un paraíso.

Ónde queda o paraíso?

  "Donde Queda El Paraíso"
       (Sandra Mihanovich)

Perlas negras que veñen do mar
Barcos que se afunden deixando escapar
Ouro negro, ouro negro.

A túa boca é o porto donde quero ancorar
O teu corpo é o corpo donde quero navegar
Ouro negro, ouro negro.

E un anxo perdido  pregúntsea dónde está
E un anxo perdido pregúntase
Dónde quedou o paraíso, donde queda o paraíso.

Quero saber cal é a entrada
Que botón debo premer se a túa boca ou a túa mirada
Se o teu corpo é  a chegada
Dónde está o prometido
E dónde queda o prohibido
Se atopalo é o principio ou a fin

Será o teu paraíso, será o meu paraíso.

VACACIÓNS NO PARAÍSO

Durante estes días de vacacións e aínda que pareza  mentira é cando menos tempo teño para bloggear. En dous minutos que teño, direi que non cambio este paraíso: con xente, sen xente, con coches, sen coches....Hai moitas cousas que mellorar pero neste tempo de lecer o importante e disfrutar da paisaxe, o clima e as persoas que están ao teu arredor.
E falando de disfrutar, vou dar un paseo ata a praia de Sta. Mariña.
Aburiño.